
Korte samenvatting van de geschiedenis van Maleisië, omdat deze toch nog wel heel sterk doorwerkt in het Maleisië van vandaag: de Malay, de 'oorspronkelijke' bewoners zijn overgekomen uit Indonesië a long long time ago. Al heel vroeg is er veel Chinese, Indische en Arabische invloed op het schiereiland en vanaf de 14e eeuw begint de Islam zich te verspreiden. In de vroege 15e eeuw wordt het sultanaat van Melaka gesticht, een havenstad in het zuiden van de westkust van het schiereiland dat een belangrijk commercieel centrum wordt in de wereldhandel die van India naar China en omgekeerd passeert door de straat van Melaka. Chinese en Indische handelaars zakken massaal af naar Maleisië om hiervan een graantje mee te pikken en terwijl ze wachten op het keren van de wind om terug of verder te zeilen, besluiten velen om van Melaka hun nieuwe woonplaats te maken, uit praktische overwegingen. Vanaf 1511 wordt het commercieel interessante Maleisië achtereenvolgens veroverd door de Portugezen, dan de Nederlanders, dan de Britten, om in WO II bezet te worden door Japan en na de Wereldoorlog onafhankelijkheid te verkrijgen, met een afsplitsing van Singapore omwille van raciale spanningen en geweld.
Die hele geschiedenis heeft gezorgd voor een heel diverse populatie van 67,4% Malay, 24,6% Chinezen, 7,3% Indiërs dan nog een kleine restgroep. Architecturaal vertaalt zich dat in een mengeling van koloniale, traditioneel Chinese, overdadig Indische en Malay-moslim architectuur. In het straatbeeld zorgt dat voor een mix van felgekleurde sari's en besnorde Indische gezichten, hipster Chinezen en volledig bedekte Malayvrouwen en meisjes met hoofddoek. Het geld zit bij de Chinese gemeenschap, die als handelaars naar Maleisië migreerden. De Indische gemeenschap is voor een stuk eveneens rijk maar een groot deel van hen verdient nog altijd de kost als 'werkvolk'. De Malay hebben de politieke, demografische en religieuze overmacht. Alle etnische groepen zijn Maleisiër maar etnische Malay's krijgen een voorkeursbehandeling. Voorbeelden: wil je als bedrijf van de Maleisische fiscale voordelen genieten, moet de helft van je board of directors etnisch Malay zijn; 90% van de plaatsen aan de universiteit zijn voorbehouden voor Malay en de Malaycultuur wordt boven alle anderen bevoordeeld als onderdeel van de in '71 ingevoerde 'National Cultural Policy'... Er is vrijheid van religie, maar de staatsreligie is de Islam. Hoewel Maleisië officieel een seculiere staat is, staat bv. in de grondwet (!) dat 'Malay' zijn betekent dat je leeft volgens de regels van de Islam. Maleisië heeft dan ook een dubbel juridisch systeem: de Shariah voor alle niet-criminele overtredingen, burgerrecht voor al de rest. Het traditionele sultanaat werd in een modern kleedje behouden, in de zin dat er elke 5 jaar een staatshoofd wordt 'verkozen' (in realiteit zijn ze gewoon om de beurt sultan...) uit één van de 9 sultanfamilies van Maleisië. Kortom: bijzonder landje!
Halte 1, Georgetown! Een voormalige belangrijke havenstad op het eiland Penang in het noordwesten van Maleisië. Verlaten om voorrang te geven aan Singapore, waardoor het lijkt alsof de stad is blijven stilstaan in de tijd! Of toch in het centrum... Want in de buitenwijken van de stad staat het vol van de hoogbouw en ultramoderne winkelcentra, die een constante gaan worden in de rest van het land. Malaysians love to shop en dat liefst in diepvriestemperatuur airconditioning!
Het centrum is gelukkig iets heel anders, met rijen en rijen van mooi onderhouden Chinese koophuizen van midden 19e eeuw tot de jaren '20; naast de vele Chinese gezichten in de straat een duidelijke architecturale stempel van de in Penang grote Chinese gemeenschap.
Ook de invloed van de Indische gemeenschap is duidelijk aanwezig, we zoeken snel Little India op voor het heerlijke Indische eten waar we al maanden naar uitkijken en het is onmogelijk om de wijk te missen! De geur van kerrie, chilipepers, kaneel en masala komt je op de hoge tonen van Indische Bollywoodmuziek tegemoet! Van sobere pastelkleuren in Chinatown wandel je straten binnen waar de kleuren van de muren spatten en rondom je heen dwarrelen in de kleurige sari's van de vrouwen op straat. Feels like coming home! We wandelen een drukke Bhavan ('eetzaal') binnen en bestellen een veg curry, naanbrood en een masala chai: eindelijk! We kletsen een beetje met de man naast ons, zonder te weten dat het blijkbaar Bollywoodlegende Roshan Seth is, die Nehru speelde in de film 'Gandhi' naast Ben Kingsley... Hij is duidelijk bescheiden gebleven :)
Georgetown staat bekend als foodie-paradise omwille van de massa's streetfood! Die wordt net als in Thailand klaargemaakt in kleine stalletjes op straat óf, heel typisch voor Maleisië, in 'kopitiam's'. Koffiehuisjes, meestal op een hoek te vinden, waar 2 zijden geen muren hebben maar straatstalletjes zich verzameld hebben. In het koffiehuisje zelf staan allemaal kleine tafeltjes opgesteld, je moét een drankje bestellen (want de ruimte is van het koffiehuis) maar eten is optioneel en je kan rondshoppen voor een waar buffet aan gerechten want elk straatstalletje heeft zijn eigen specialiteit! Omdat er zo'n grote gemeenschap aan Indiërs en Chinezen is op het eiland Penang, is de keuken hier bijzonder befaamd omwille van de bijzondere mix van culinaire culturen in de typische gerechten. We proberen onder andere: vissoep met munt, ajuin, ananas en noedels; gebakken noedels met wokkels, scampi's en sojascheuten; rijst met een zwart sausje, drumsticks, octopus en gepekelde witte kool en een dessertje van rauwe komkommer, appel, groene mango, verbrijzelde pindanootjes en zoete sojasaus: speciaal is het sleutelwoord hier :)
Verder lopen we rond in de prachtige en gezellige straatjes, doen we een wandeling van muurschilderingen verspreid over de stad, bezoeken we het Penang Museum waar de geschiedenis van de verschillende bevolkingsgroepen hier wordt toegelicht, ontmoeten we een sociopaat op straat en de gevolgen daarvan als je mekaar moet kruisen op een heel smal voetpad en slagen we er niet in veel te slapen omwille van de twee pipo's in de kamer boven ons die 4 nachten lang stipt om 2u30 's nachts op full volume voetbalmatchen beginnen te kijken en een knikkerspel lijken aan te vatten op de houten vloer. Dolletjes!
Van Georgetown gaat het via 2 kleine stadjes richting Cameron Highlands. We stoppen een dagje in Taiping, het oudste Chinese stadje van Maleisië, waar het op het eerste zicht niet zo denderend blijkt te zijn... De accommodatie is ofwel superduur ofwel megashabby: we slapen uiteindelijk in een stapelbed dat meewiebelt wanneer we lachen bij het kijken van een filmpje :) En het begint ook superhard te regenen! Na een uurtje klaart het gelukkig wel op en doen we een wandelingetje door de Lake Gardens (oude tinputten waar gras rond geplant is en grote vijvers van zijn gemaakt), langs een heleboel oude, koloniale huizen en komen toevallig terecht bij de 'Tourist Information', gelokaliseerd in wat wel het kleinste kerkje ter wereld moet zijn. De touristinformationman is sùperblij om ons te zien! Een halfuur lang entertaint hij ons met verhalen over de rijke geschiedenis van het stadje en duidt hij op een kaart alle plaatsen aan waar we toch zéker naartoe moeten! Het zou mij niets verbazen moest hij zijn ganse geboortestad hebben opgegeven bij Unesco, zó enthousiast hebben we ze allang niet meer gezien! Het werkt aanstekelijk en waar Taiping er eerst maar groezelig uit zag, beginnen we het stadje te zien door de ogen van Mr. Enthusiasm! We gaan naar het Museum (101 jaar oud!) waar een heleboel opgezette dieren staan die niet van plaats zijn veranderd sinds 1913 en krijgen een lift naar 'de beste foodcourt van Taiping' van één van de museummedewerkers na sluitingstijd. Maarten bestelt nietsvermoedend 'ABC'. Dat blijkt een berg chemisch smakend roomijs te zijn overgoten met fluorescerende flubberdraadjes, rode bonen en maïs. Niet aan te raden. Ik bestel nietsvermoedend 'Yong Tau Foo'. Vlees en vissticks, volgens mij eerder gemaakt van orgaanafval, overgoten met massa's plakkerige en mierzoete sojasaus. Evenmin aan te raden. Malaysian cuisine, not always a winner after all! Ik krijg het niet binnen en we switchen naar naanbrood van een Pakistaanse immigrant die hier al 24 jaar woont en ons tussen het bakken van meer naanbrood door met witbestofte handen zijn leven vertelt. Heerlijke man!
Van Taiping gaan we naar Kuala Kangsar, de 'koninklijke' stad waar de sultan van Perak woont en één van de mooiste moskee's van het land staat met prachtige gouden koepels! We bezoeken het museum van de sultan: het eerste geparfumeerde museum tot nu toe! Enkele weken later overlijdt diezelfde sultan op 86-jarige leeftijd. May he rest in peace...
Na wekenlang hitte zoeken we de koelte op in de Cameron Highlands, een plateau in het midden van het schiereiland gelegen op 1500m hoogte, 'ontdekt' door Sir William Cameron: laat het maar aan de Britten over om koele plekjes te vinden in hun kolonies! Het regent veel, het is er voor de verandering eens minder dan 30° C en ze kweken er veel bloemen en aardbeien, natuurlijk weer niets in vergelijking met die van Drieskenshof Paradise :) We doen er een paar mooie wandelingen, mét en zonder stortregen, en trekken dan opnieuw noordwaarts naar de Perhentian Eilanden, voor de oostkust van het Maleisisch schiereiland.
Van heinde en verre bereikten ons magische verhalen over de haast onontdekte eilanden waar het leven nog puur was en goedkoop bovendien: check! Toch wel een koude douche eens we daar aankomen... We kiezen het kleinste eiland en daarvan de kleinste en meest rustige baai maar die baai is al behoorlijk volgebouwd en niet bepaald goedkoop... Het strand staat vol stoelen van de vele restaurantjes en het goedkoopste wat we vinden is een vuil krotje op palen waar we meer voor betalen dan voor onze sweet-deal chique bungalow op Koh Phangan! We concentreren ons dan maar op het leven ónder water... We kiezen de kleinste duikschool op de baai (Waar onze dive master ons vertelt dat in een jaar tijd de eilanden onherkenbaar veranderd zijn... Vandaar!) en boeken Maarten's Padi Refresh, gewapend met het medisch certificaat van zijn longarts dat hij niet zal imploderen onder water! Alles gaat goed dus de volgende dag varen we uit voor de mooiste duik rond de eilanden: Temple Rock! And it rocks for sure! De omgeving is geweldig, we zagen nog nooit zo'n enorme diversiteit aan de meest kleurrijke vissen: super! Onze kamer trekt misschien nergens op maar we krijgen wel de tip van onze dive master om 's avonds buffet-aan-een-zacht-prijsje te gaan eten in één van de resorts én we leren een tof Maleisisch koppeltje kennen! Nick en Bee zijn van Penang en spenderen hier een lang weekend en vooral Bee heeft een heerlijk gevoel voor humor :) We leren hen kennen op de boot naar het eiland, gaan samen met hen 'buffetten' en wachten op de laatste, regenachtige dag samen met hen ook op de boot terug naar het vasteland. Het plan was om die dag nog te gaan snorkelen maar het is best koud en de visibiliteit is niet meer dat met zo'n stortregen. Gezien het eiland zelf niet het kleine paradijs was dat we verwacht hadden zijn 3 dagen dan ook wel genoeg! Daar aangekomen nemen we meteen de bus zuidwaarts naar Kuala Terengganu, een grote stad aan de oostkust. Waarom daarheen? Omdat we in zowel Vietnam en Cambodja voornamelijk de highlights hebben gedaan en in Maleisië nog es wat plaatsjes off the beaten track willen opzoeken... Taiping en Kuala Kangsar zijn in dat opzicht al goed meegevallen, Kuala Terangganu niet zozeer... We komen aan om 20u en de eerste paar hostals die we passeren zijn volboekt. We vinden uiteindelijk toch een goedkoop hostal dat er ok uitziet, basic maar ok. Tot Maarten gaat douchen en er een rat door de kamer sprint, op de kasten springt en verdwijnt in het plafond... JAKKES! Niet dat we niet al eerder muizen/rattenpoep hebben gevonden in onze kamers maar dan kan je jezelf tenminste nog wijsmaken dat dat daar allang ligt en ze er nu heus niet meer zitten: dat lukt niet als je ze in levende lijve voorbij je ziet rennen... Het is ondertussen 21u30 en we zijn doodmoe, we blijven en vertrouwen er maar op dat ze zich niet meer laat zien. Buiten het gezellige Chinatown is er niet veel interessants te spotten de volgende dag in de stad, gelukkig vertrekken we dezelfde nacht nog met de nachtbus naar Melaka! Noch in Georgetown, noch in Taiping, Kuala Kangsar,de Perhentian eilanden of Kuala Terangganu hebben we geluk gehad met onze verblijfplaats... Met uitzondering van een succesje in Tanah Rata willen we liefst iets fatsoenlijks in Melaka, dus boeken we deze keer iets op voorhand! Onverdeeld positieve reviews op Tripadvisor en elke dag verse cake op tafel: kan niet misgaan :) Onze nachtbus is 2u te laat dus het is 1u30 's nachts wanneer we eindelijk van de oostkust wegbollen: so long!
Om 10u 's ochtends komen we de volgende dag aan in het mooie Melaka. Om bij aankomst voor gesloten deuren te staan van ons geboekte hostal... Nooooooooo! De Ijslander achter de receptie in het hotel aan de overkant van de straat (die zonder aarzelen en meteen perfect onze naam kan uitspreken: kudo's man!) komt dit gelukkig vaker tegen en na een paar telefoontjes naar de eigenaar gaat de deur open naar een hostalparadijsje: zalig! De dagelijkse verse cake is keilekker, ze hebben een grote flatscreen TV en DVD collectie, ze hebben een keigezellige gemeenschappelijke ruimte, de bedden zijn super en er is zo weinig lawaai 's ochtends dat we nergens van wakker worden en doorslapen tot 9u: bliss!
Melaka, u waarschijnlijk welbekend van die ene Straat daar, was vroeger een belangrijke en welvarende havenstad. Ze werd achtereenvolgens bezet door de Portugezen, Nederlanders en Britten en moest in de 19e eeuw voorrang geven aan Singapore als commercieel centrum. Jammer voor hen maar net zoals voor Georgetown de reden dat in Melaka de vele koloniale en Chinese koophuizen ongeschonden zijn gebleven tijdens WO II, waar Singapore dan weer de volle lading heeft gekregen. Ook net als Georgetown is Melaka foodie-paradise n°2 en veel KL-ers (inwoners van Kuala Lumpur) en Singaporezen komen voor een weekendje naar hier om niets anders te doen dan overal Nyonyakeuken te gaan eten! 'Nyonya' is de benaming voor alles wat te maken heeft met de Chinees-Malay bevolking van Maleisië, product van huwelijken tussen Chinese immigranten en etnische Malay. Die ontwikkelden hun heel eigen hybride cultuur, met een heel typische en lekkere keuken! De ochtend dat we aankomen gaan we meteen samen met een Singaporees, Calvan, voor Melakan specialiteit n°1: rijstballetjes met kip (die uren in een bouillon heeft liggen koken) en bali, een rijstdrankje. Niet slecht, maar het blijft natuurlijk gewoon rijst met kip... De rest van onze dagen in Melaka lopen we veel rond in de mooie en gezellige straatjes van Chinatown, gaan we naar de Sikhtempel in Little India, doen we een 'Nederlands erfgoedwandeling', bezoeken we het architectuurmuseum en scheepvaartmuseum, kijken we filmpjes op de flatscreen van het hostal, kletsen we met Calvan en andere hostalgasten bij een stuk dagelijkse verse cake, gaan een kijkje nemen in de Portugese wijk (minder dan niks te zien...) en doen we nog meer culinaire ontdekkingen: we eten koekjes van bamboedeeg; kokoscurrysoep met viscake, inktvis en noedels; ananasbladerdeeggebakjes; een soort van crunchy omgedraaid hoog hoedje van deeg met een pikant koolslaatje in; gekookte bolletjes van palmsuikerdeeg gerold in kokosschilfers en een enorm soort loempia: onbeschrijflijk wat het was, ook onbeschrijflijk lekker :)
Melaka heeft wat weg van Georgetown maar is véél toeristischer en in het weekend superdruk door de nabijheid van KL en Singapore. Wij zijn er tijdens de week en dan valt de toeristische vibe best wel mee, chance! Na het snelle reizen en de pech met accommodatie doen we het uuuuuultrarustig aan in Melaka, zalig! Goed dat het zo'n chille plaats is want Maarten is jarig! Ene Philippe Nedée, een bekende uit Belgenland, is heel toevallig ook aan het reizen in Maleisië en kruist ons net in Melaka om deze heuglijke gebeurtenis samen met ons te vieren, olé! We zetten ons op het dakterras, reisverhalen worden uitgewisseld, de Indische rum vloeit rijkelijk en al snel is de drank op! De hersens werken niet zo helder meer en met wandeltripjes en taxiritjes naar de likeurwinkel, chips in plaats van avondeten in een leeg Melaka, een stromende regenbui en meer gelach weer terug op het dakterras wordt het nog een zotte nacht :)
Een stevig ronkende kater is ons deel the day after maar er is geen tijd om te herstellen want om 11u vertrekt onze bus naar Singapore. Jawel, dat is 11u 's ochtends. McDo take-away in de bus helpt ons door de dag heen...
Na twee van de meest hightech, futuristische grensovergangen ooit gepasseerd te zijn, staan we om 15u30 in Singapore! We zetten ons in Subway voor een broodje en wifi zodat we het adres van de couch waarop we mogen surfen hier kunnen opzoeken (opgeschreven op ons immigratiedocument, natuurlijk niet in onze gids,...) en ik ga even naar het toilet in het privéziekenhuis erlangs waar ik me nu wel het toppunt van underdressed en scruffy voel in vergelijking met de Jimmy Choo pumps, Louis Vuitton handtassen, Calvin Klein outfits en Pantèneglanzend haar van de patiënten die ik in de wachtzaal passeer. Het toilet flusht zelfs vanzelf en even vraag ik me af of het misschien míj mee wil wegspoelen... Zo'n soort van robot met een “Outfittotalcostbelow100euro”-sensor: “Destruct in 10, 9, 8,...” Peiya, onze couchhost, heeft ons gelukkig heel goede instructies meegegeven over het openbaar vervoer tot haar appartement maar eerlijk, ik denk niet dat we in Singapore's metrosysteem verloren hadden kunnen rijden. Alles staat beter dan goed aangegeven! Iedereen wacht netjes in de rij opzij van de deuren om op te stappen tot de anderen zijn uitgestapt en van de 5-secondenregel mag je gerust een 5-minutenregel maken als je hier iets laat vallen van eten. Maar je mag niet eten hier op de metro, dus dat valt vast nooit voor :)
De schattige LRT, een automatisch aangestuurd één-wagons-metrootje op rubberbanden, dropt ons in Peiya's wijk, een veld van wolkenkrabbers waar er nog steeds als champignons uit de grond schieten. Waar er geen blok van 30 verdiepingen staat is er één in aanbouw en natuurlijk heeft de regering, die àlle bouwprojecten plant en controleert, aan alles gedacht: bussen, winkels, eethuisjes en speeltuintjes,... Alles is aanwezig om maximaal tevreden Singaporese gezinnen te verkrijgen! Gezinnen, want de regering wil uit alle macht meer Singaporezen creëren. Daartoe worden seksshops neergeplant, zwangerschappen vóór je 30e beloond met minimale belastingen en is het als single pas mogelijk om een appartement te kopen nà je 35e en bovendien aan exorbitant hoge prijzen. Want gehuwde koppels krijgen korting...
Peiya is nog maar net ingetrokken in haar gloednieuwe stekje met haar gloednieuwe man en het is supergezellig ingericht! We krijgen onze eigen kamer en kletsen een beetje in de living na een welverdiende douche in onze eigen badkamer (joepie!) en vertrekken dan naar Robertson Quay voor een dinnerdate met Gert en zijn toffe griet Doris! Gert ken ik van een vaag maar prettig gesprek bij een frietje aan het einde van een fijne nacht op stap in Leuven en hij woont sinds een jaar als expat in Singapore! We hebben geen idéé waar de resto van afspraak is dus laten ons leiden door Peiya, die zich een beetje misrekent in het schatten van de afstand die we moeten wandelen van de laatste MRT-stop tot waar we afgesproken hebben... Een uur te laat komen we aan in Bar Bar Black Sheep, een gezellig plaatsje aan de kaaien bij de Singaporerivier, * bloos * ... Het wordt een gezellig avondje met een spannend einde waarop vrienden van Gert ons met de wagen door het verkeer van Singapore scheuren naar een MRT-station en we voor onze 3 aansluitingen flink moeten rennen en telkens nog nét de laatste wagon op kunnen springen!
De volgende dag troont Gert ons mee door de stad: van Bugis MRT naar het gezellige Hadji Lane en Arab street, via Victoria street naar Fort Canning op de heuvel middenin de stad voor een mooi uitzicht op de omliggende hoogbouw! We gaan verder naar het kleurrijke Clark Quay met zijn talloze bars en resto's en van daar verder de kaaien af naar het financiële district met zijn torenhoge wolkenkrabbers, de brug over naar het colonial district en door het poepchique Fullerton hotel naar de wacky hybride visleeuw de Merlion, symbool van Singapore, voor een zichtje op de iconische Marina Bay Sands, het welbekende luxehotel met infinitypool op de 57e verdieping en zicht op de skyline van Singapore. Volgende etappe: door de Esplanades – het culturele centrum van Singapore – en over de brug over de Singaporerivier, voorbij het Arts & Sciencemuseum in de vorm van een lotusbloem om Marina Bay Sands te bezoeken! We lopen door het winkelcentrum op de benedenverdieping van het hotel met de meest exclusieve merken en een artificieel riviertje met gondels die je voor een prijsje rondvaren tot in de enorme lobby waar we de lift nemen naar Ku De Tà, de skybar op de 57e verdieping! Na slechts een paar seconden zijn we er al: service indeed :)
Het uitzicht is echt schitterend! Je kan kilometersver kijken bij een zacht namiddagzonnetje: heel mooi! Om 18u worden we buitengeshot, geen korte broeken meer toegelaten! Fair enough, richting de hyperschone en goed georganiseerde (natuurlijk, dit is Singapore,...) straatstalletjes waar we een tafeltje veroveren met uitzicht op het hotel dat we net verlaten hebben, waar de warme kleuren van de ondergaande zon reflecteren in de honderden oplichtende hotelkamerruiten. Doris is er ondertussen ook bij en we vertrekken naar Gardens by the Bay waar 's avonds op enorme artificiële bomen een lichtshow wordt gegeven: adembenemend mooi!
Gert is een volleerd gids die ons de ganse dag entertaint met verhalen over Feng Shui masters die hier de miljoenen bij mekaar harken aan het bijgeloof van de grote Chinese gemeenschap hier en geconsulteerd worden bij het bouwen van nieuwe wolkenkrabbers, een woordje uitleg geeft over de hypergeorganiseerde Singaporese gemeenschap, het verkeersregulerend systeem dat via grote schermen boven de weg wagens wegleidt van files en ongevallen, hoe de overheid met megaprojecten zoals Marina Bay Sands toerisme naar zich toe probeert te trekken, kwaliteitsquoteringen van straatstalletjes enzovoort, enzoverder,... Hij kan er bijna geld voor gaan vragen :)
Dag 2 spenderen we bijna helemaal in het National Museum of Singapore, misschien wel het beste dat ik ooit bezocht heb! Alleen is het wel héél veel, en onze hersenen zijn redelijk oververhit na 5u binnen gespendeerd te hebben... De hele geschiedenis van het eiland en nog 2 fototentoonstellingen (van de Strait Times en Sebastiao Salgado, 'Genesis': aanrader!) ondersteund door foto's, schilderijen, bijschriften, interactieve schermen, een audioguide, filmpjes, getuigenissen, artefacten en een gids,... Zoveel intellectuele inspanning verdient wat verstrooiing in Little India vinden we. En oh boy, die vinden we! Op zondag zijn namelijk alle werkers vrij en de straten stromen over van de Indische mannen die masala chai's drinken bij de liter, dosai's verslinden, bijpraten in tientallen verschillende Indische dialecten en je met al hun overtreden van de regels doen vergeten dat je in Singapore bent! We genieten van de Bollywoodmuziek die om ons heen dwarrelt, de honderden besnorde gezichten die ons aanstaren en smullen van een onion rava masala (Maarten) en een chaatje (Diew) terwijl we wat kletsen met een bende Indische stewards die morgen alweer doorvliegen naar Abu Dhabi. Exactly what we needed!
Op onze laatste dag Singapore gaan we naar het Aquarium op Sentosa eiland en doen we de Night Safari in de Singapore Zoo. First up: het aquarium! In de inkomhal is een grote tentoonstelling over de zeevaarders die in Singapore dokten met telkens een uitgebreide minitentoonstelling over hun respectievelijke herkomst: India, China, Afrika,... We stappen een voorstelling binnen waar een tyfoon wordt gesimuleerd in een cilindervormige ruimte terwijl je op een 'schip' zit dat heen en weer beweegt en je 360° rondom een projectie van golven ziet: heel vet! Wanneer het schip 'naar de bodem van de zee' (de cilinder) zakt, gaan de deuren langszij open en zie je een gigantisch aquarium voor je neus verschijnen: vet gedaan :) Het is duur maar elke Singapore dollarcent waard: onwaarschijnlijk hoeveel soorten minikleine en gigantisch grote vissen ze hier hebben! Inclusief verschillende soorten haaien, mantarays en meterslange vissen! Je mag zelfs zeesterren, babyhaaien en zeekomkommers aaien, hoe raar dat ook klinkt :) Van Sentosa nemen we de MRT helemaal naar het andere eind van Singapore, wanneer we daar aankomen is het ondertussen donker en start de Night Safari in de zoo. Opnieuw, totaal onder de indruk! We plakken eerst alle wandelroutes aan mekaar en lopen van hyena's naar luipaarden en vleermuizen, minihertjes en vliegende eekhoorns naar leeuwen, kangoeroes en stekelvarkens,... Daarna stappen we het treintje op voor nog een toertje, maar dan volledig gemotoriseerd: best prettig na zo'n lange dag! We passeren nog eens langs de tijgers en leeuwen, olifanten en giraffen, neushoorns en buffels,... De zoo heeft 'natuurlijke' barrières gecreëerd wat ervoor zorgt dat het lijkt alsof je vrijuit tussen de dieren loopt en rijdt, wat soms ook gewoon zo is! Je kan de vleermuiskooien in lopen en ook de herten en kangoeroes zitten in feite 'los' binnen een grotere ruimte die natuurlijk wel poorten heeft. Het stuk zoo waar de Night Safari is, is een groot bos dus je hebt niet het gevoel dat je echt in een zoo loopt. Het lijkt meer alsof je gewoon een boswandeling doet: heel cool! Het is weer 24u wanneer we terug thuis zijn bij Peiya en na de rij van drukke en late dagen zijn we lichtjes uitgeput...
De volgende dag keren we terug naar Maleisië. We krijgen 's ochtends cornflakes als ontbijt van Peiya's echtgenoot Hualong (ik was overgelukkig met dat kleine stukje thuis: de eerste keer cornflakes in 9 maanden, mijn comfortontbijtje éénmaal in de week: heerlijk!), nemen afscheid en beginnen dan aan onze lange reis van bus naar metro naar bus naar bus naar metro tot in Chinatown, Kuala Lumpur!
Het plan was om opnieuw te gaan couchsurfen in KL en we hadden een host en al! Maar de combinatie van een drukke agenda de laatste week en het feit dat we de 9 maanden-grens naderen zorgt ervoor dat we beseffen dat we geen goeie gasten zouden zijn... Couchsurfen mag je niet enkel doen voor de goedkope accommodatie vinden we en we willen als surfers dan ook echt een fijn contact met onze host! Maar daar zijn we dus nu niet meer toe in staat... We beslissen om onze couch te annuleren en boeken een hostal, waar we achteraf heel blij mee zijn! We slapen keiveel en keilang in KL: heerlijk :) Want het zijn toch weer drukke dagen! De stad verkennen van KL Central met de indrukwekkende Petronas Torens naar Little India via de Colonial Core weer naar Chinatown om meteen weer te vertrekken naar het KL Performance & Arts Center waar we afgesproken hebben met Jan, broer van een vriend van Maarten die sinds 2 jaar als expat in Kuala Lumpur woont. Het plan was om in het centrum de generale repetitie voor het concert de volgende dag van zijn harmonie te beluisteren, maar dat mag niet van de production manager... Gaat er toch iets anders aan toe dan in Peer :) We blijven buiten de zaal dan maar luisteren en gaan na de repetitie met Jan iets drinken in de expatbuurt: gezellig! De volgende dag brengen we nog wat dingen op orde in het hostal en hebben opnieuw een date! Friend of a friend Stijn De Cnop woont sinds kort in Kuala Lumpur met zijn vriendin Roxanne, expatdate n°2 :) We willen naar een helipad bovenop één van de gebouwen rondom de Petronas Torens die vanaf 18u een bar wordt maar er is toevallig een privéfeestje aan de gang dus we mogen niet binnen. Dan maar naar een andere skybar! Onderweg bewonderen we de mooi verlichte torens alvast vanop de grond en is er net een keichique regenboogkleuren fonteinshow aan de gang, fijn! We gaan een kijkje nemen in de skybar van het Standard Hotel maar die is niet veel soeps dus we zijn snel weer weg en nemen de metro naar Little India voor een currietje als avondeten. Geslaagde, gezellige laatste avond in KL!
De volgende ochtend ruilen we Maleisië voor de komende 4 weken in voor de Filipijnen! Zee, (nog meer) zon, strand en nietsdoen: heerlijk :)